Tańczą na scenie, tańczą na murach. W ramach malarsko-teatralnego performance’u zorganizowanego z okazji obchodów Roku Brunona Schulza na ścianie Pokoi Gościnnych Teatru Rozbark przy ul. Tuwima 15c, powstał mural, który nie pozostawia wątpliwości - taniec i ruch to nieodłączny element tego miejsca.

Mural na ścianie Pokoi Gościnnych Teatru Rozbark przy ul. Tuwima 15

Mural przedstawiający artystyczną wariację, której tematem jest ciało w tańcu imponuje swoim rozmiarem, bo pokrywa całą boczną elewację budynku mierzącą ponad 8 metrów wysokości i 13 metrów szerokości.

Graffiti powstało w ciągu czterech dni, a jego wykonanie koordynowała Julia Lewandowska, tancerka Teatru Rozbark, która swoje artystyczne wizje realizuje nie tylko w tańcu, ale też w malarstwie.

- Nasz projekt zakładał trzy etapy twórcze, a jednym z nich były warsztaty plastyczne inspirowane grafikami Brunona Schulza i kadrami ze spektakli „Podziemne słońca” oraz „Zamki na piasku” - mówi Julia Lewandowska, tancerka i choreografka, która pracowała nad muralem wraz tatą - Andrzejem Lewandowskim.

Uczestnicy wybrali najbardziej sugestywny projekt - ujęcia ciał tancerzy w dużej skali z mocną grą światłocienia.

- Sama kompozycja ma oswajać ciało, pokazać naszą wrażliwość, ale też zaznaczyć obecność teatru w tym miejscu i misję, jaką niosą nasze działania performatywne - tłumaczy Julia Lewandowska.

Dwa tygodnie z Schulzem

Przypomnijmy, że akcja miejska „Schulz. Performance malarsko-teatralny”, do której zaproszono młodzież z Bytomia i Ukrainy, trwała od 18 do 31 lipca w Teatrze Rozbark.

Celem projektu było zasymilowanie nastolatków z różnych środowisk i krajów, kładąc nacisk na wybrane fragmenty twórczości Brunona Schulza. Zwieńczeniem tych działań jest odsłonięty właśnie mural.

W ramach wydarzenia odbyły się warsztaty aktorskie, wokalne i malarskie, prowadzone przez tancerzy bytomskiego teatru: Julię Lewandowską, Kamila Bończyka, Daniela Zycha i Dominika Franusika.

Projekt realizowany był w ramach programu Lato w teatrze Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.