Siedziba Bytomskiego Centrum Kultury przy pl. Karin Stanek znajduje się w okazałym obiekcie, który powstał na podwalinach budynku, w którym mieściła się siedziba Bractwa Strzeleckiego (Schützenhaus) od 1861 roku. Przez ponad 160 lat budynek ten był nie tylko przebudowywany i rozbudowywany, ale także zmieniali się jego właściciele i funkcje. Jego historią zainteresowali się dr Krzysztof Gwóźdź oraz Marek Wojcik, którzy przygotowali monografię poświęconą jednemu z najbardziej rozpoznawalnych budynków w mieście. W piątek 30 czerwca swoją publikację zaprezentowali w siedzibie Beceku bytomianom.
Książka opisuje historię budynku, dzisiejszej siedziby Bytomskiego Centrum Kultury, w którym przez wiele lat była mieściło się Bractwo Strzeleckie - organizacja, która na początku XX wieku przewodziła Górnośląskiemu Związkowi Strzeleckiemu. W monografii autorzy, którzy spotkali się z publicznością, promując swoją książkę, w niezwykle ciekawy sposób nie tylko opowiedzieli o architektonicznym zarysie budynku, etapach jego zmian ale również skupili się na roli, jaką od XIX do XX wieku pełnił obiekt.
Warto dodać, że Krzysztof Gwoźdź i Marek Wojcik w swojej pracy sporo miejsca poświęcili także roli, jaką Związek Strzelecki pełnił w życiu towarzyskim i społeczno-kulturalnym Bytomia, ale także regionu. Podczas spotkania nie zabrakło także wielu ciekawostek związanych z naszych miastem, historią Bractwa Strzeleckiego w Bytomiu i jego nazewnictwa, ale także archiwalnych, niekiedy niepublikowanych dotąd zdjęć, na których bytomianie zobaczyli nasze miasto zarówno w XIX, jak i na początku XX wieku. Książka, która została wydana na razie w formie e-booka w 2024 roku ma się doczekać formy papierowej, która z pewnością będzie jedną z najważniejszych w ostatnich latach publikacją poświęconą zarówno historii budynku Beceku, jak i dziejów Bractwa Strzeleckiego do 1945 roku.
Budynek Beceku - krótki zarys obiektu
Powstały w 1861 roku gmach budynku Bractwa Strzeleckiego stylizowany był na wzór kolonialnego domu z ażurowym gankiem oraz centralnie umieszczonymi szerokimi schodami, posiadał prostokątną wieżę, na której szczycie znajdował się taras widokowy. W 1907 roku zdecydowano się przebudować Dom Strzelecki. W 1912 roku w miejscu starego gmachu wzniesiono nowy obiekt według projektu Eugena Waltera. Masywny, dwupiętrowy budynek, o wysokim spadzistym dachu, z arkadowymi podcieniami oraz charakterystyczną walcowatą wieżą, zwieńczoną był stożkowatą kopułą. W okresie do końca II wojny światowej budynek zmieniał swoje przeznaczenie. Wykorzystywany był jako szpital polowy, z kolei w okresie plebiscytu żołnierze angielscy mieli zorganizowane kasyno oficerskie w budynku strzelnicy. Po 1922 roku i zmianie granic, budynek ponownie wrócił do Bractwa Strzeleckiego, zaś w czasie II wojny światowej przejęło go wojsko.
Po 1945 roku obiekt, jak również i jego otoczenie było przebudowywane. W dawnej siedzibie Bractwa Strzeleckiego rozpoczął dzialalność Dom Kultury, a część terenu po wyburzeniu hali strzeleckiej zajęła szkoła podstawowa. Obiekt w latach pięćdziesiątych XX wieku przekazano Zarządowi Głównemu Związku Zawodowego Górników a opiekę nad budynkiem przejęła kopalnia „Bytom”, a następnie kopalnia „Dymitrow”. Od 1958 roku miasto ponownie stało się właścicielem gmachu, w których zaczął działań Miejski Dom Kultury. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku budynek Domu Kultury poddano kolejnym zmianom, zaś pod koniec XX wieku rozpoczął w nim działalność Śląski Teatr Tańca.
Kolejne przebudowy i zmiany wizerunkowe gmachu miały miejsce w 2010 roku oraz 2012 roku. Wówcza elewacja otrzymała kolor pistacjowy, a wyremontowaną całkowicie w 2012 roku basztę zakończono stożkowym dachem i przemianowano na nietypową galerię służącą najczęściej artystom fotografom. Ostatni remont miał miejsce w 2019 roku. Wówczas za około 7,8 mln zł budynek przeszedł gruntowną modernizację. W jej wyniku odnowiono elewację, spełniono wymogi przeciwpożarowe, wybudowano windę i inne ułatwienia dla osób niepełnosprawnych oraz wyremontowano część pomieszczeń.
