Gdy industrialne hale stały się sceną — konferencja o ciele i pamięci w przestrzeni poprzemysłowej

2 min czytania
Gdy industrialne hale stały się sceną — konferencja o ciele i pamięci w przestrzeni poprzemysłowej

W Bytomiu w Teatrze Rozbark odbyła się konferencja „Ciało industrialne: Synestezje”, która łączyła wykłady, warsztaty i spektakle, analizując relacje między ciałem a postindustrialną przestrzenią. Organizatorzy i artyści postawili na spotkanie nauki z praktyką ruchową, a wydarzenie przyciągnęło badaczy i twórców z różnych dziedzin. W programie znalazły się też laboratoria dokumentacyjne i wieczorne performansy.

  • Wykłady i debata o tożsamości miejsca
  • Teatr Rozbark jako scena badań i ruchu
  • Dokumentowanie i refleksja podczas wydarzenia

Wykłady i debata o tożsamości miejsca

Konferencję w Teatrze Rozbark kuratorowali Adam Kamiński i Anna Duda, a finansowo wspierał ją Narodowy Instytut Muzyki i Tańca ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W pierwszym dniu wystąpienia przedstawiały perspektywy historyczne, architektoniczne i artystyczne. Dr Agata Stronciwilk mówiła o brytyjskich górnikach-artystach z grupy Pitmen Painters, Przemo Łukasik (Medusa Group) omawiał pejzaż industrialny jako inspirację projektową, a dr hab. prof. ASP Sybilla Skałuba skupiała się na procesach twórczych wyrastających z kontaktu z materiałem i przestrzenią. Popołudniowa debata „O industrialnym odczuwaniu przestrzeni” łączyła teorie z praktyką w rozmowie moderowanej przez Annę Dudę.

Teatr Rozbark jako scena badań i ruchu

Wieczorem publiczność obejrzała premierę spektaklu Moving Stories. Fragmenty bliskości w choreografii Miszy Czornego, który podjął wątki pamięci i relacji ciała z miejscem. Niedziela przeznaczona była na praktyczne działania: na Dużej Scenie odbył się masterclass Praca z przestrzenią industrialną prowadzony przez Pawła Murlika, a w studiu zajęcia Energetyka ciała industrialnego prowadziła Anna Piotrowska. Po południu pokazano spektakl Lament autorstwa Aurory Lubos, po którym odbyła się rozmowa z artystką moderowana przez Annę Dudę, a dzień zamknęła Industrialna Potańcówka.

Dokumentowanie i refleksja podczas wydarzenia

Podczas obu dni pracowały dwa zespoły towarzyszące: grupa laboratoryjna Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach pod opieką dr hab. Sybilli Skałuby oraz Obserwatorium krytyczne prowadzone przez Annę Dudę. Ich zadaniem było dokumentowanie wydarzeń i prowadzenie refleksji nad procesami zachodzącymi między ciałem, ruchem a postindustrialną przestrzenią.

na podstawie: Urząd Miejski w Bytomiu.

Autor: krystian